We schrijven zaterdag 4 juni 2011, een dikke zes jaar geleden. Marokko speelt in Marrakesh (in Marokko) de kwalificatiematch van de Africa Cup tegen Algerije. Marokko wint met 4-0. Na de match komen massaal veel “jongeren”, u weet wel wie daarmee bedoeld worden, op straat.
Wat lezen we in onze archieven : op het Antwerpse Kiel hindert een veertigtal jongeren het verkeer, in de Julius de Geyterstraat. In de Hendriklei wordt een molotovcocktail gegooid, die gelukkig geen schade veroorzaakt. Dat is nog maar spielerei. Diezelfde avond troepen een 200-tal jongeren samen op de Turnhoutsebaan in Borgerhout. Zij bezetten de openbare weg en zij hinderen het verkeer. Wanneer politieagenten willen tussenkomen, worden ze bekogeld met stenen. Het lokale tram- en busverkeer wordt omgeleid. Een interventiewagen van De Lijn wordt beschadigd, net als enkele politiecombi’s. Een 30-tal personen wordt een tijdje opgepakt. Slechts één jongere blijft aangehouden, voor het beschadigen van een politiecombi, en één minderjarige moet voor de jeugdrechter komen voor slagen aan een agent (die vijf dagen werkonbekwaam is).
Een jaar later
We schrijven 15 september 2012. Op YouTube werd een week eerder een anti-islamfilm geplaatst, ‘Innocence of Muslims’. Noteer : op Youtube, niet in een filmzaal. Op 15 september verzamelen honderden “jongeren”, u weet wel wie daarmee bedoeld worden, in een zijstraat van de Turnhoutsebaan. Eerst worden wat slogans geroepen, maar het duurt niet lang of er volgt vandalisme. Volgens de politie lanceerde het ‘Centrum voor Islamitische Diensten’ (CID) in Antwerpen de oproep via sms en Facebook om te komen betogen tegen de anti-islamfilm. Rond dat CID hangt nog altijd veel mist, maar was zeker gelieerd aan Sharia4Belgium. Bij de incidenten die volgen worden combi’s beschadigd en één agent geraakt gewond.
230 heefhoofden (230, u leest het goed) worden opgepakt door de “uiteraard racistische” politie. Eddy Baelemans, gewezen korpschef van de Antwerpse politie en kandidaat op de Open Vld-lijst in Antwerpen, wees toen in een mededeling ook de allochtone gemeenschap op haar verantwoordelijkheid. Volgens hem moest de allochtone gemeenschap, en meer in het bijzonder de ouders van de relschoppers, een streng signaal uitsturen en de rellen veroordelen. Een sterk signaal uitsturen, waar hebben we dat, niet zo lang geleden, nog gehoord ? Ondertussen zijn we vijf jaar verder, maar veel signalen vanuit de allochtone gemeenschap hebben we nog niet gehoord.
Brussel 2017
We schrijven zaterdag 11 november 2017 : Marokko speelt een kwalificatiematch voor het WK voetbal tegen Ivoorkust. Er wordt gevoetbald in het Stade Félix Houphouët- Boigny, Abudjan. Die stad ligt in vogelvlucht 5.125 kilometer van Brusssel. Marokko wint met 2-0. Normaal zou je dan denken dat de verliezers uit frustratie uit zijn op wraak, maar nee hoor : het zijn de winnaars die nogmaals, net als in 2011, zorgen voor een boel incidenten in hartje “Hellhole”. Op de televisie zag u de beelden van de verwoestingen. Een meubelzaak, uitgebaat door een Vlaamse vrouw van 72, is volledig verwoest. Boven de meubelzaak zijn er appartementen, en ook daar werd een ware ravage aangericht. De daders ? Jongeren, en u weet wel wie daarmee bedoeld worden.
Het ergste is dat de vernielingen en plunderingen plaatsvonden voor de ogen van een peloton agenten in gevechtsuitrusting. Die mochten echter niet ingrijpen. Ze moesten lijdzaam toekijken. Het doet denken aan de vakbondsbetoging van november 2014, toen anarchisten en ABVV’ers schade aanrichtten. De politie moest zich terugtrekken, op bevel van hogerhand. Dat er rellen waren, dat is één zaak. Dat de politie onderbemand was, dat is een andere zaak. De officier van wacht zat thuis en moest van daaruit de zaak inschatten. Bovendien waren een aantal agenten niet van dienst, net omdat ze al op zondag moesten werken. Op zondag was er immers een antifascistische betoging die begeleid moest worden.
Bedroevend
22 agenten raakten gewond. Eén agent lag dinsdag nog in het ziekenhuis. De uitbater van een nachtwinkel overleefde de aanval ternauwernood. Zijn winkel werd volledig verwoest. Denk vooral niet dat die plunderingen en het vandalisme slechts enkele minuten duurden. Een getuige wist me te melden dat tussen 22.23 en 00.09 uur geen enkele politiepatrouille te zien was in de Lemonnierlaan. Al die tijd konden de plunderaars hun gang gaan. Op internet is een filmpje te zien waarop “jongeren” roepend en tierend 25 minuten lang een winkel vandaliseren en plunderen. Om tenslotte enkele matrassen in brand te steken. En toen de rust terugkeerde, moesten de winkeluitbaters zelf instaan voor de nachtelijke bewaking en voor het dichttimmeren van hun stukgeslagen etalages. Geen politie, geen brandweer te zien. Er werd niemand opgepakt.
Op zondagmiddag keek ik zoals zovele Vlamingen naar het VTM-journaal. Danny Verstraeten was de presentator van dienst. Hij kon natuurlijk niet anders dan verslag brengen over de incidenten in Brussel. Maar hij verzweeg, heel opvallend, dat er gelijkaardige incidenten en plunderingen geweest waren in Den Haag (in de beruchte Schilderswijk), in Amsterdam, in Parijs, en ook, maar dan beperkt, in Antwerpen, waar de politie slechts bekogeld werd met eieren. Oef. Maar het waren wel altijd “jongeren”, en u weet wie daarmee bedoeld worden. Maar dàt kreeg u bij VTM niet te horen.
Karl van Camp
In © ’t Pallieterke.
Foto’s (c) Gazet van Hove.