In dit land kunnen politici al een pensioen ontvangen voor mandaten die ze eerder bekleedden, terwijl ze toch nog actief zijn in een ander politiek mandaat. Zo werd de voorbije dagen het verhaal van het schepenpensioen van onze huidige minister-president van Vlaanderen Geert Bourgeois (N-VA) in de media gebracht door het Vlaams Belang. De minister-president krijgt vandaag voor zijn schepenmandaat van amper 12 jaar nu al een pensioen van 910 euro per maand bovenop zijn wedde van ruim 10.000 euro als minister-president. Politici zijn bij de weinig gelukkigen in Vlaanderen die al pensioen krijgen terwijl ze nog aan hele lonen mogen verder werken.
Politieke zelfbediening
Het probleem zit enorm diep ingeworteld in de politieke structuren van ons land en is een onderdeel van de politieke Vlaamse ziekte. Politici verdedigen zich door te stellen dat wat ze doen niet verboden is en ze dus niets verkeerd doen. Toch getuigen deze praktijken van weinig ethiek en zijn het net deze fratsen die de Dorpstraten in Vlaanderen zo kwaad maken op de politiek. Het probleem is dat elke politicus van eender welke partij (inclusief Vlaams Belang) hieraan meedoet. De politiek zorgt al jaren zeer goed voor zichzelf. Parlementsleden die tot 2014 in onze parlementen zaten vallen onder het oude pensioensysteem en kunnen bovendien al vanaf hun 52-ste met pensioen. Naast hun pensioen mogen ze dan nog ruim 90.000 euro op jaarbasis blijven bijverdienen. Deze praktijken zijn even ontoelaatbaar als het schepenpensioen van de huidige minister-president, nog voor de man met pensioen is. De oplossing is nochtans heel eenvoudig : je krijgt pas een pensioen als je echt op pensioen bent. Zonder uitzonderingen, ook niet voor politici. Van een Vlaamse regeringsleider verwacht je overigens dat hij net iets meer het voorbeeld zou geven en boven elke vorm van gegraai zou staan.
“Enkele jaren schepen zijn geeft een extra pensioen van 910 euro. Vijftig jaar werken geeft sommige zelfstandigen pensioen van amper de helft !”
Onlangs trok ook Vincent van Quickenborne (Open Vld) nog ten strijde tegen het feit dat de pensioenen van werklozen hoger zouden zijn dan die van sommige zelfstandigen. Als je het theater van deze man in de Kamer zag, dat hij nadien gretig deelde via de sociale media, dan kan je toch niet anders dan de vraag stellen wat deze man al die jaren als minister – nota bene bevoegd voor Pensioenen – heeft uitgespookt. Politici in dit land krijgen blijkbaar voor een mandaat als schepen van 6 of 12 jaar zelfs ook meer pensioen dan sommigen zelfstandigen die maar liefst 50 jaar gewerkt hebben. Ook aan deze scheefgetrokken situaties deed toenmalig Pensioenminister Van Quickenborne duidelijk niets.
Bedelstaf voor zelfstandigen
Mijn vader en mijn moeder hadden jaren een bedrijf. Mijn vader was zelfstandige en mijn moeder was huisvrouw, zoals dat toen ging. Iets voor hun pensioen gingen mijn ouders uit elkaar en kort nadien stierf mijn vader. Mijn moeder krijgt vandaag een pensioen van 5.765,94 euro per jaar of 480,50 euro per maand. En zij is vandaag in Vlaanderen zeker geen alleenstaand geval. Mijn moeder bouwde gelukkig als zelfstandige een eigen spaarpotje op. Was dit niet het geval geweest, dan mocht ze naar het OCMW voor een leefloon. Spijtig genoeg zijn er wel zelfstandigen die we door belachelijke lage pensioenen naar de bedelstaf verwijzen. Op zo een ogenblik moet de politiek pas echt komaf maken van een extra pensioenen bovenop andere inkomsten van nog actieve politieke mandaten.
Dit is wat zelfstandigen net zo boos maakt en hun vertrouwen in de ooit blauwe ondernemersgezinde partij Open Vld de voorbije jaren deed smelten als sneeuw voor de zon. Ook N-VA, die Open Vld opvolgde als zogenaamde ondernemerspartij, staat hetzelfde lot te wachten als men niets fundamenteel gaat doen aan al deze scheefgetrokken situaties en fratsen die niet alleen het wantrouwen in de politiek doen stijgen, maar ook gewoon ronduit onrechtvaardig zijn.
De auteur is ex-Vlaams volksvertegenwoordiger (LDD) en burgemeester van Glabbeek.
Foto’s (c) Gazet van Hove.