De voorzitter van het Vlaams Belang laakt de uitspraken van Bart De Wever, want waar zijn zijn daden ?
Tom Van Grieken
Tom Van Grieken in Hove

Het moet intussen een klokvaste geplogenheid zijn in dit land. Wie vragen opwerpt bij de multiculturele samenleving wordt steevast gestenigd op het altaar van de politieke correctheid. De stroom van reacties op de uitspraken van De Wever in Terzake illustreren dit andermaal. De Wever stelde er dat het inburgeringsbeleid van de afgelopen decennia gefaald heeft en dat er niet kan worden ontkend dat er reële problemen zijn met bepaalde bevolkingsgroepen. Wetende dat 70 procent van de gevangenisbevolking bestaat uit vreemdelingen en genaturaliseerde Belgen een meer dan aannemelijke boodschap.

Perceptie vs realiteit

Treffend is echter dat de woorden van De Wever lijnrecht ingaan tegen het beleid dat zijn partij uitvoert. Terwijl in de ons omringende landen de inburgeringswetgeving wordt aangescherpt, blijft N-VA-minister Homans zich vastklampen aan een halfzacht en vooral inefficiënt onthaalbeleid. Zo is er inzake inburgering nog steeds geen sprake van een resultaatsverbintenis. Er wordt een test georganiseerd, maar de test succesvol afleggen wordt geen verplichting. Wie niet slaagt voor de test wordt niet gesanctioneerd.

Er komt ook onder Homans geen koppeling tussen de inburgeringswetgeving enerzijds en de verblijfswetgeving anderzijds. Wie niet slaagt voor de test of niet voldoet aan zijn inburgeringsverplichting kan nog steeds een verblijfsvergunning bekomen. De beeldvorming als zou de N-VA werk maken van een ‘pas u aan of terugkeerbeleid’ staat diametraal tegenover het beleid dat zij ter zake voert.

Open uitnodiging

Hetzelfde geldt overigens voor Theo Francken die de opengrenzenpolitiek van de afgelopen jaren ijverig verder zet. Dit in tegenstelling tot de beeldvorming die hij kunstmatig construeert. Nog steeds komen jaarlijks zo’n 70.000 niet-Europese vreemdelingen ons land binnen en nog steeds bestaat er geen kordaat terugkeerbeleid. Zo wordt slechts 10 procent van de illegalen effectief gerepatrieerd, wat betekent dat 90 procent in het land blijft. Een cijfer dat de staatssecretaris overigens zeer recent bevestigde. Veel meer dan als een open uitnodiging aan heel de wereld om zijn geluk hier te komen beproeven kan dit niet worden geïnterpreteerd.

Het absorptievermogen van een land is nu eenmaal niet onbeperkt. In België is het de laatste vijftien jaar ruimschoots overschreden, met alle maatschappelijke gevolgen van dien. Een disproportionele hoge aanwezigheid in de bijstand en de criminaliteit en een disproportioneel lage vertegenwoordiging op de arbeidsmarkt.

Huichelachtig

Elk land moet daarom opnieuw het recht en de mogelijkheid hebben zijn arbeidsmarkt en sociale zekerheid te beschermen, en opnieuw zélf kunnen bepalen wie het onder welke voorwaarden toelaat. Bovendien dient het Europese dogma van het ongelimiteerde vrij verkeer van personen in vraag te worden gesteld.

De Wevers analyse klopt dus, maar zolang de immigratiekraan wagenwijd blijft openstaan zijn het woorden in de wind. Dat net zijn partij de sleutelposten in handen heeft om de situatie om te keren maken zijn uitspraken des te huichelachtig.

Tom Van Grieken – www.doorbraak.be

De auteur is de voorzitter van het Vlaams Belang.